Anna De Santis: S'arranca n'goppa a terra can un ne vo sapè, la s



S'arranca n'goppa a terra can un ne vo sap�,
la stagion � juta secca,
e la vanga nu trase.
Si ancora nun se fir e chiove,
tutt o raccolt � perdut.
E mesca lacreme e surore,
mentre lu tiemp nun fa pass� mai l'ore.
Ecca ca arriva a sera
e s'ammiscano fatica e duluri,
da chella fenesta, se scorge a luna
e se spera ca e nuvole s'arrain,
sadd� tru� nu poco e consolazione
pe put� zapp�.
Lu seme nun s'affossa,
adda ven� nu bell'acquazzone,
ca esc a lu pantan,
e dint e sulchi scorre comme a nu turrent.
E finalment s'arraggia o ciel
e mentre ca te vec,
arrap a porta, nient me ne nporta,
sott all'acqua veng a fatic�
cuss� e cheste lacreme nun s'accorg nisciuno.


Anna De Santis

Pi� citazioni Anna De Santis